Hoe gaat het?

Slachtofferrol van me afgeschud

Hoe gaat het?”Goed hoor”zeggen we meestal op de vraag hoe het met ons gaat. Vaak hebben we veel meer te vertellen. Johanna Dijkstra (37) uit Drachten werd mishandeld door haar partner, maar vond daardoor de kracht in haarzelf.

Zeven jaar geleden ontmoette ik mijn prins op het witte paard. Tenminste, dat dacht ik. De eerste paar maanden van onze relatie waren geweldig. Maar na een paar maanden werd onze relatie een horrorfilm. Mijn ex-partner is naar buiten de perfecte schoonzoon, maar een tiran achter gesloten deuren. Hij mishandelde me geestelijk en fyskiek. Het lukte me om bij hem weg te komen, maar vijf jaar lang bleef hij me stalken en bedreigen. Een tijdlang was ik lamgeslagen. Totdat er een ommekeer kwam waarvoor ik hem eigenlijks zelfs dankbaar ben, gek genoeg.

Na een aantal EMDR-sessies kwam ik er weer bovenop. Tijdens die sessies focuste ik mijn ogen op licht of beweging terwijl ik aan de nare gebeurtenissen dacht. Zo kon ik dat verwerken en me weer op de toekomst richten.

Positiviteit is mijn grootste kracht en ik vond die eigenschap weer in mezelf. Ik wilde naar oplossingen zoeken en doelgericht te werk gaan om zo snel mogelijk weer de controle over mijn leven te hebben en de angst kwijt te raken.

Nu zeven jaar later, kan ik zeggen dat het fantastisch met me gaat. Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat je in het leven een keuze hebt:

Wil je als slachtoffer of als gelukkig mens door het leven?

Iedereen moet zich dat afvragen.
Natuurlijk heb je tijd nodig om over heftige gebeurtenissen heen te komen, maar je moet jezelf herpakken en zorgen dat je niet in die slachtofferrol blijft hangen. Ik ben een bedrijf gestart waarin ik ondernemers coach en hen ondersteun. Sinds kort ben ik op zoek naar personeel! Ik sta zelfs open voor een nieuwe man in mijn leven.

Het glas is tegenwoordig altijd halfvol.

Mijn advies aan anderen is dan ook dat je in je eigen kracht moet geloven. Er is altijd een uitweg, maar de vraag is of je daarvoor kiest.

 

Artikel geschreven door Janouk Vermaas en fotograaf Anne van der Woude
Telegraaf bijlage Vrij